Belle van Zuylen - Inleiding

Inleiding

Isabella Agneta Elisabeth van Tuyll van Serooskerken, beter bekend als Belle van Zuylen en in het buitenland als Isabelle de Charrière, heeft al jong blijk gegeven van haar talent als schrijfster. Op dertienjarige leeftijd wordt ze door haar gouvernante, juffrouw Prévost, geprezen om de brieven die ze schrijft. Jammer genoeg zijn die niet bewaard. Later stuurt ze Constant d’Hermenches de mooiste brieven die hij ooit gelezen heeft. ‘... wat betreft je stijl en je scherpzinnigheid van geest schat ik je even hoog als Voltaire en Mme de Sévigné.’

De jonge Belle onderscheidt zich door een levendige intelligentie, een grote intellectuele nieuwsgierigheid en weinig conformistische ideeën. Haar ouders geven blijk van een zekere openheid van geest als ze haar de leermeesters geven die ze vraagt. Ze beschikt dus over een bredere kennis dan de meeste van haar vrouwelijke tijdgenoten. Ze spreekt verschillende talen, legt zich toe op de wiskunde en leest de klassieke schrijvers. Op twintigjarige leeftijd publiceert ze anoniem een novelle, Le Noble, waarin ze zich op een ironische manier verzet tegen de vooroordelen van haar stand.

Maar in Colombier begint haar carrière als schrijfster pas echt. Ze beperkt zich niet tot één genre. Romans, brochures, toneelstukken, opera’s (libretto’s en muziek) wisselen elkaar in hoog tempo af. Vooral haar werk uit de tijd van de Franse revolutie is bijzonder rijk en gevarieerd. Het weerspiegelt het politieke en sociale engagement van Isabelle de Charrière.

Ook als briefschrijfster laat ze zich niet onbetuigd. In aantal en verscheidenheid breidt haar correspondentiekring zich zelfs nog uit. Tot die kring behoren, behalve haar naaste familieleden, Benjamin Constant, die een neef is van Constant d’Hermenches; Pierre-Alexandre Du Peyrou en Jean-Pierre de Chambrier d’Oleyres; de trouwe Duitse vertaler Ludwig Ferdinand Huber en enkele jonge Franse aristocraten die tijdens de Revolutie naar Neuchâtel zijn gevlucht. Verder probeert ze in haar brieven aan Henriette L’Hardy, Caroline de Sandoz-Rollin en Isabelle de Gélieu haar ideeën uit over de opvoeding van vrouwen, eveneens een belangrijk thema in haar romans.